about
En "Relato para un incendio", de Ernesto Is, levada a escea por Aantena, con dirección de Xosé Leis e interpretacións de Isabel Risco, Victoria Pérez e Manu Fernández; espazo escénico de José Faro Coti e Montse Piñeiro; e distribución de Urdime, falase de incendios.
De incendios e de Galiza.
Cando se me pedíu a composición dun espazo sonoro para a peza, plantexándome como é que ocorren os incendios na Galiza, evoquei un intre concreto en que, subido a un minarete de FINSA, ENCE ou San Caetano, un muecín declaraba inaugurada a tempada de fume e chamaba a tod@s @s incendiari@s e piróman@s a prenderlle lume aos montes.
O canto do muecín soaba, na miña cachola:
- Veña, fillos de puta, sacade candeas, mistos e o que vos pete, e saide en tromba a queimalo todo! Quero escoitar as serras botando abaixo canta árbore faga a fotosíntese no noso territorio! Imos, fillos bastardos da natureza, destruiiiiiiiiiiiiiiiiiiiideeeeeeeee para o meu beneficio!
"O muesín chama a queimar Galiza" ten un fondo grave de cordas, voar de moscóns, crepitar de lume, e unha turuta coma instrumento solista, que berrea as veces e soa a motoserra outras, e non sei se o consegue, pero quere provocar inquedanza.
credits
license
all rights reserved